Jezus is opgestaan

De dag waarop Jezus Christus aan zijn kruis genageld werd. Zo vond hij zijn dood en kreeg hij een rustplek, afgesloten door een grote steen. Later zou duidelijk worden dat hij niet langer dan een paar dagen op deze plek zou doorbrengen. Op eerste Paasdag vieren we dan ook dat Jezus is opgestaan uit de dood. Maar deze treurige dag, de dag van de dood voor Jezus Christus, noemen wij Goede Vrijdag.
Het is onze vierde week en wij besluiten dan ook de Goede Vrijdag samen in Grand Baie door te brengen met onze vrinden uit het noorden. Onze vierde week al! Donderdagavond rijden we met een gehuurde auto richting hen, om na een drankje met livemuziek, te gaan slapen. Jort, Bas en Guusje zijn deze vrijdag ook vrij van werk en samen gaan we naar een mooi strandje. Mauritius is een klein eiland als je kijkt naar de oppervlakte van het eiland. Desalniettemin beschikt zij over een grote variëteit in de soorten stranden. Eigenlijk is elk strand mooi, voor wat ik gewend ben te zien. Wel is hier het ene strand nét weer wat mooier dan het andere. Geen idee wat ik eigenlijk wil zeggen. Ja. Prima.

De vrijdag dus op het strand. Wat hebben gedaan? Niet veel. Ja, een wedstrijdje gehouden wie het snelst vanaf de steen naar de lijn in het water kon, met een rondje om de parasol. Jort won, gefeliciteerd Jort. Ook zijn we nog even bij een resort in het zwembad gaan liggen. Dat mag dus niet, want we zitten niet op dat resort. Maar na ons kamernummer gezegd te hebben, mochten we wel in alle rust het zwembad verlaten. ’s Avonds gingen we uiteten met de Grand Bai-ers en kwamen er nog wat Flic en Flaccers bij. Na het eten dronken we nog wat bij een andere bar met een zwembad. Het is nog steeds Mauritius en voor ons Nederlanders dus best even wennen dat er constant een muis onder de tafel en stoelen heen en weer loopt. Dikke muis hoor! Echt een grote muis.

De zaterdag is nu aangebroken en we gaan naar een ander strand, onze originele groep uit Nijmegen is voor het eerst herenigd met alleen ons vijven. De groep van alle studenten hier is heel leuk en gezellig, maar even ‘terugkeren’ naar het oude vertrouwde is soms ook wel fijn. We liggen met zijn vijven op een mooi strand en Bas, Tibbe en ik besluiten een stukje het strand te verkennen. We reserveren een ritje op de band achter op de speedboot en verrassen hier Evi en Guusje mee. Ging knetterhard jong! Maar echt hard. Nie normaal.

Later die middag rijden Tibbe en ik naar Flic en Flac, om inkopen te doen voor de zaterdagavond. We hebben namelijk een feest georganiseerd op ons dakterras. Alle studenten komen en hebben collega’s en/of vrienden uitgenodigd. Het belooft een mooi feestje te worden. Echter, er is een probleem. Een Mauritiaanse maat van ons werkt bij Bose en belooft ons een mooi geluidssysteem voor het feest. We hebben afgesproken om vier uur bij ons huis, Yannick (zo heeft de Mauritiaanse maat) heeft er zin in en staat om twaalf uur al voor de deur. Wij komen toch echt pas vier uur aan bij ons huis en dus heeft Yannick besloten om het strand op te gaan. Eenmaal bij ons huis komt hij aanlopen zonder schoenen, met een tas. Hij vertelt ons dat hij is gaan zwemmen en dat zijn schoenen gestolen zijn op het strand. Hij zag het gebeuren en vroeg zijn schoenen terug. Dit werkte niet en hij kon zijn schoenen niet redden. Ook zijn mobiel is als sneeuw voor de zon verdwenen. Hij gaat met ons mee naar de supermarkt, net als Youri de vervanger van Tess in ons Poolhouse. Yannick heeft dus geen soundsystem kunnen regelen. Of naja, hij vertelt ons dat hij genoeg vrienden heeft bij wie hij het kan ophalen, maar die nemen allemaal niet op. Bij de supermarkt staat een oude man harde muziek te draaien, voor Pasen. Toevallig kent Yannick deze man en hij vraagt of we zijn boxen niet mogen lenen, helaas. Wel mag hij even bellen met zijn telefoon. Maar zijn vrienden namen, zoals ik al zei, niet op. We zitten met een probleem. Kamp Noord komt ook deze kant op waaronder ook Lieuwe, hij liep twee jaar geleden stage op Mauritius en heeft nu een IT-bedrijfje opgezet hier, zo vertelde hij gisteren. We bellen met hen, ze zitten inmiddels in de auto en ik krijg Lieuwe aan de telefoon. Hij heeft vrienden die wel een goed geluidssysteem hebben voor vanavond. Dit biedt uitkomst!
De avond valt, we gaan snel nog uiteten en Tibbe en ik nemen onze pizza mee naar huis om zo nog enigszins op tijd te zijn voor alle gasten. Langzaam maar zeker wordt het steeds drukker op het terras. Met veel bekenden maar zeker ook veel onbekenden. Mensen van beide kampen, lokale mensen die we ontmoet hebben en collega’s zorgen voor een leuk feest met een prima sfeer.
Zelfs de huisbaas kwam nog even langs! Er was een probleem met de sleutels namelijk. Een paar sleutels van verschillende kamers waren door elkaar gehaald en zo konden een paar kamers niet geopend worden. Nikki (kamp Zuid) was iets te enthousiast met proberen en brak haar sleutel af in het slot. Onze huisbaas heeft het opgelost! Gelukkig kwam hij niet verder dan verdieping drie en heeft hij niks meegekregen van ons feest op het dakterras.

Zondagochtend, we waren allemaal weer fit en hadden in no-time het dakterras weer opgeruimd. Geen sarcasme dit keer, we waren echt goed. Later besloten Jordi Tibbe en ik boodschappen te doen voor ons om de komende week weer door te komen. De rest ging met auto’s naar de KFC om vervolgens door te rijden naar Le More beach. Wij gingen later en namen de honden ook mee de auto in. Sisha kon dit prima handelen, Jackie had er wat meer moeite mee. Hij piste van angst in z’n broek en moest later van zijn eigen lucht overgeven. Of zo?! Wij de honden weer thuis brengen en de schade herstellen.
Uiteindelijk kwamen wij ook aan bij het mooie strand. Gelegen onder een enorme berg hadden veel families zich verzameld om Pasen te vieren. Het was eerste Paasdag en dit was een zonovergoten editie! Op het strand kwam er nog een dronken vrouw langs. Met Pasen wordt er blijkbaar veel gedronken. Wij besloten Pasen te vieren door met de jongens een levende Pyramide te bouwen. Vier jongens onderop, twee stonden daar op en de bovenste –Robin- kletterde met een rotgang naar beneden toen we heel even mooi stonden. (zie de foto’s onderaan dit blog). De val was minimaal vier meter, hebben wij berekend. De val kwam Robins voet duur te staan, flink veel last. Maar maandag in het ziekenhuis bleek er gelukkig geen breuk te zijn. Robin is opgestaan, en hij leeft Halleluja. Ik zelf heb ook flinke blessures opgelopen. Ik lag rustig te liggen, tot ik ineens Duo Penotti rook. Het bleek Tibbe te zijn die dacht dat ik zin had in Duo Penotti. Hij rende weg, ik er achteraan. Hij de zee in, ik de zee in. De zee die vol stenen lag. Tibbe laat zich in het water vallen, ik laat me in het water vallen. Tibbe lacht, ik kom met mijn hand in een zee egel. Schijnt niet ernstig te zijn, dus iedereen thuis hoeft zich geen zorgen te maken. Ik weet dat jullie je erg zorgen hadden gemaakt anders.

Sorry voor het late verschijnen van mijn blog, dit betekent alleen maar goeds. Tibbe en ik hebben het erg druk op stage. Dit zorgt er voor dat onze dagen nóg sneller voorbij gaan!

Vandaag is Guusje jarig, dus als jullie allemaal Guusje even willen feliciteren, dan zou dat fantastisch zijn! Er is hier geen zomer- en wintertijd dus jullie hebben een uurtje langer vandaag om te feliciteren.

Tot ziens lieve kijkbuiskindertjes